Σφεντόνες εναντίον τανκς. Ποιος θα νικήσει;

Μέχρι και διαφήμιση με αντι-ρατσιστικό μήνυμα στρέφεται εναντίον του Παναθηναϊκού, με ξεκάθαρα προπαγανδιστικό και εν τέλει ρατσιστικό προς το Τριφύλλι ρόλο...

Τα όπλα με τα οποία βομβαρδίζουν τον Παναθηναϊκό είναι ασύλληπτα ισχυρά. Πόσο μυρμήγκι νοιώθει άραγε μπροστά τους ένας απλός φίλαθλος, όταν αντιληφθεί τη δύναμη όσων (εντός και εκτός) πολεμούν το Τριφύλλι;

Ένα ενδιαφέρον προς μελέτη όπλο είναι η προπαγάνδα της διαφήμισης. Από τη μία, ο δέκτης δέχεται πολύ πιο εύκολα τον βομβαρδισμό πληροφοριών, μέσω της τηλεόρασης, την ώρα που χαλαρώνει από τη δύσκολη καθημερινότητα.. Από την άλλη, το κέρδος είναι πολλαπλό γιατί το «θύμα» δεν είναι ένα εξειδικευμένο κοινό (στην περίπτωσή μας όσοι ασχολούνται ενεργά με το ποδόσφαιρο και αγοράζουν αθλητικές εφημερίδες), αλλα οποιοσδήποτε πολίτης ανοίξει το «χαζοκούτι».

Ορίστε ένα παράδειγμα: όταν έσκασε πέρυσι ο Τσάκας, έσκασε μαζί του και η γνωστή διαφήμιση με τον «αγαπούλα» και τους Άραβες. Φέτος που τα ενοίκια της Παιανίας είναι το ζήτημα που φέρνει ξανά στο προσκήνιο του Παναθηναϊκού την οικογένεια. εμφανίζεται ξανά ο «αγαπούλας» και ω τι σύμπτωση, η διαφήμιση αυτή τη φορά μιλάει για ενοίκια και συμβόλαια.

Με αυτό τον τρόπο εισχωρούν βιαίως στο μυαλό του κόσμου λέξεις και καταστάσεις που το σύστημα επιθυμεί να συντηρούνται.

Αυτά είναι όμως τα λιγότερο σημαντικά.

Το μεγάλο όπλο ονομάζεται «επίκληση στο συναίσθημα».

Όποιος πιστεύει πως η διαφήμιση της «Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου», με το παιδάκι που αναρωτιέται «είναι τόσο κακό που είμαι Παναθηναϊκός» είναι αθώα, είναι βαθιά νυχτωμένος.

Πρόκειται για ένα δείγμα επαίσχυντης προπαγάνδας που πατάει πάνω στην ευαισθησία του κοινού για να περάσει πολλαπλά μηνύματα.

Για να τα αποκωδικοποιήσουμε πρέπει να μπούμε για λίγο στον ευαίσθητο εσωτερικό κόσμο ενός παιδιού.

Τι σκέφτεται ένα παιδάκι που βλέπει τη διαφήμιση;

• Πως είναι ντροπή εν έτει 2013 να είσαι Παναθηναϊκός.
• Πως τα άλλα παιδάκια κοροϊδεύουν τον Παναθηναϊκό.
• Πως είναι μία μικρή και ασήμαντη μειοψηφία οι Παναθηναϊκοί.
• Ας μην είμαι Παναθηναϊκός καλύτερα.

Τι σκέφτεται ο γονέας που βλέπει τη διαφήμιση και που δεν έχει ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο για να ασχοληθεί με τα ενδότερα του Παναθηναϊκού;

• Πού τον έφτασαν ρε γαμώτο τον Παναθηναϊκό. Ποιοι; Δεν τον ενδιαφέρει αυτό! Είπαμε... πέντε χρόνια πολυμετοχικότητας, ζεστασιά της δεύτερης θέσης και «τότε δεν χρωστούσαμε».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.greenzone.gr/2013/02/sfentones-enantion-tanks.html#ixzz2KnGw6Wya